Waar komt bij veel mensen het gevoel van onvrede vandaan? Is het een gevoel van onmacht over de huidige maatschappelijke situatie, de ergernis over het autoritaire gedrag van politici, de vrees dat men tekort komt, de schrik voor armoede, ziekte, eenzaamheid of de dood ? Of is het angst? Emoties als woede, haat, agressie, stress, apathie zijn allemaal vormen van angst. Niemand kan zeggen ik heb geen angst, maar het is wel belangrijk bewust te worden van al onze angsten en ons leven er niet door laten beheersen. Want angst is negatieve gedachtekracht en is zo sterk dat je gaat geloven wat je denkt, waardoor je je doemscenario’s waarmaakt. Immers de chaos in de wereld is een afspiegeling van ons collectief bewustzijn. Overigens mogen negatieve gedachten niet verward worden met kritisch denken. Kritisch denken betekent dat je onafhankelijk van anderen informatie analyseert en beoordeelt. Het is belangrijk dat positieve  gedachtekracht het negatieve ‘overschaduwt’. Daarom is positieve gedachtekracht de sleutel tot veranderingen. Maar hoe ga je daar concreet mee om?

Allereerst moeten we ons realiseren dat een autoritaire samenleving is gebaseerd op drie  uitgangspunten: namelijk ideologie, bureaucratie, angst. Voorheen was in de westerse maatschappij het georganiseerde geloof het ideologische uitgangspunt. Thans is de ‘mondiale economie’ de nieuwe religie. Deze ideologie zorgt voor de verwoesting van de aarde door oneindige groei en schaalvergroting. Dat Nederland en Europa bestuurd worden door een  ‘bureaucratisch systeem’, met overdreven wet- en regelgeving, controlesystemen en eenzijdige propaganda, behoeft geen betoog. Het derde uitgangspunt ‘angst’ is echter het sluitstuk voor dictatuur. Als angst een voedingsbodem krijgt dan is een autoritaire samenleving onontkoombaar. Om dat te voorkomen moeten we onze angsten onder ogen zien en relativeren. De mens beschikt zelf over de sleutel om positieve veranderingen te bewerkstelligen, om bewust controle te nemen over zijn eigen handelingen en beslissingen via het vermogen van de vrije wil.

Om dit te kunnen begrijpen moet eerst de huidige situatie onder de loep worden genomen. We leven momenteel in een materialistische cultuur waarin de hang naar rijkdom en overdreven luxe niet te stelpen is. De markt en overheid bedelven ons met informatie en regels en willen ons de normen voor geluk en koopgedrag opdringen, wat je moet eten en drinken, welke medicijnen goed voor je zijn, wat de laatste mode is die je moet dragen om niet voor gek te lopen, welke auto je moet rijden om je stoer te voelen, hoe de ideale mens eruit ziet en zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan. Ook de media vertellen ons niet de juiste achtergronden van het nieuws. We zijn als burger sterk afhankelijk geworden van de werkgever, de overheid en wat de media ons vertellen. Individualisering is geen vrijheid en heeft egoïstische trekjes gekregen. Onbewust gedrag komt voor in alle bevolkingslagen en het individualisme is bij sommigen geworden tot een “dikke ik”. Die mensen gedragen zich als consumptieslaven.

Onze autonomie wordt steeds meer ingeperkt. We moeten daarom onze eigen wil laten spreken. Als samenleving moeten we de situatie omdraaien en minder afhankelijk worden van de markt, de overheid en de media. Je bepaalt zelf wat goed en gezond voor je is. Bevrijd je van de normen die de maatschappij ons oplegt, pas dan kun je de wereld waarnemen vanuit een ander perspectief. Onze vrije wil gaat niet alleen over een maatschappelijk perspectief maar heeft vooral betrekking op onszelf. In onze geest kunnen we wel degelijk een vrije wil ontwikkelen als we beseffen dat vrije wil een bewuste handeling is waar je je moreel en ethisch verantwoordelijk voor voelt. Als je hiervan bewust wordt schuif je je verantwoordelijkheid niet meer af door je te verschuilen achter een organisatie of systeem, waarbij een autoriteit zegt hoe je moet handelen. Beschouw luxe en rijkdom als functioneel en deels onnodig want je kunt het niet meenemen in je graf. Je angst onder ogen durven zien is de sleutel voor bewustzijn, want hiermee reduceer je de angst voor de toekomst, voor een dictatuur, voor ziekte, om zonder werk of partner te geraken of voor de dood.

In de praktische toepassing van dit principe betekent dat je ervan bewust bent wat je koopt, eet en drinkt en bij wie je koopt. Geef zoveel mogelijk de voorkeur aan een kleine ondernemer in plaats van een grootwinkelbedrijf. Er zijn tal van burgerinitiatieven zoals lokale coöperaties voor bijvoorbeeld biologische producten als groente en fruit.

Televisie is één van de succesvolste beïnvloedingsinstrumenten om mensen te conditioneren. Luister daarom selectief naar nieuwsprogramma’s en beoordeel al die informatie van verschillende invalshoeken.  We hebben niet voor niets internet en raadpleeg daarbij verschillende bronnen. Ga niet meer stemmen maar maak je stem ongeldig of stem op een partij die humaniteit in zijn programma heeft en er ook naar handelt. Die moet je overigens met een lantaarntje zoeken.

Kijk zo min mogelijk naar politieke debatten. Het is een compleet mediacircus en veel wijzer word je er toch niet van. Bovendien geven dalende kijkcijfers een indicatie van de impopulariteit van politici en dat is toch de bedoeling?Wees kritisch over de uitkomsten van zogenaamde statistisch uitgevoerde onderzoeken. Vaak is niet duidelijk welke parameters (variabelen) zijn ingevoerd en bij de objectiviteit van de conclusies kunnen vraagtekens worden gezet wanneer dat in het belang is van de opdrachtgever.

Realiseer je dat een sociale status van een succesvolle carrière erg fragiel is. Alles kan in deze onberekenbare maatschappij in één keer worden weggevaagd, door een crisis, faillissement of ontslag.  Klokkenluiders zijn dun gezaaid, maar zouden wel een standbeeld moeten krijgen. Werk nooit voor een idioot. Dit is makkelijker gezegd dan gedaan als de alternatieven niet overvloedig voorhanden zijn. Vandaar dat er zoveel zelfstandige ondernemers (ZZP-er’s) actief zijn. 

Sluit geen overmatige verzekeringen af en ga zo min mogelijk langetermijnverplichtingen aan. Financiële schulden zijn geen zegen voor jou, maar voor de bank. Weiger elke vorm van colportage, telefonisch en aan de deur via enquête. Je hebt er niet om gevraagd, dus men heeft niet het recht om je lastig te vallen.

Goede doelen: denk na over wat de bestuurder van een charitatieve instelling verdient, vaak is dit ver boven de Balkenende-norm.

Neem eigen verantwoordelijkheid en verschuil je niet achter de meningen of dogma’s van de kerk, overheid, een politieke partij of die van politieke praatprogramma’s op radio en televisie.

Laat het beknellende idee dat er slechts één zienswijze is los. Vrijheid van denken is ook het accepteren van de diversiteit van culturele en levensbeschouwelijke stromingen, mits ze uitgaan van respect voor mens en natuur! Deze laatste zinsnede wordt nog wel eens vergeten, vooral door politici.

En tenslotte: vuurwerk afsteken hoort niet thuis in een bewuste maatschappij.

Kortom we leven in een tijd dat waarin we kleur moeten bekennen, laten zien wie we zijn met betrokkenheid voor anderen. Want het overwinnen en relativeren van de massale angst in de samenleving is een laatste strohalm voor herstel van onze autonomie. Als meer mensen dit beseffen zullen positieve maatschappelijke veranderingen uiteindelijk door de samenleving tot stand worden gebracht en niet door de machtshebbers: de multinationale markt en de politiek.

Meer informatie, ook over mogelijke oplossingen kunt u vinden in de boeken:

• • ‘Keerpunten in bewustwording’, uitgeverij Magister (ISBN 978.94.92079.25.1 papieren uitgave; ISBN 978.94.92079.26.8 e-boek) van Aad Orgelist
  • ‘Is de aarde een slavenplaneet’ (ISBN 9789461 533883, Uitgeverij Aspekt) van Aad Orgelist

Veel mensen verwachten veel van de klimaatconferentie in Polen. Op radio en televisie wordt er verlangend naar uitgekeken. Helaas ik voorspel u een deceptie. In een van mijn vorige artikelen gaf ik aan dat de doelstelling om minder CO2 uit te stoten slechts symptoombestrijding is. Immers de primaire oorzaak van alle milieuproblemen is de enorme schaalvergroting door de mondiale economie. Zolang deze schaalvergroting voortduurt zullen veel van de voorgestelde milieumaatregelen slechts een verdienmodel zijn voor multinationale ondernemingen.

De vraag is: hoe komt het dat het huidige economische beleid, die verwoestend is voor de aarde en de mens, in stand blijft en waarom is de oppositie in de Tweede Kamer toch zo zwak? Alles wat de regering voorstelt wordt zonder meer geslikt. In werkelijkheid hebben we te maken met een parlementaire dictatuur, omdat de volksvertegenwoordigers in de Tweede Kamer geen onafhankelijke positie hebben en in de besluitvorming er geen eigen mening op na mogen houden. In de figuur geven de geel gemarkeerde blokken het interne netwerk aan van besluitvorming. De oppositie staat daarbij buitenspel.

Het ideaalbeeld van een parlementaire democratie is in de loop der jaren nogal verdampt. Ondanks het feit dat de wereld van vandaag, door de ontwikkeling van de informatie- en communicatietechnologie er heel anders uitziet, is onze democratie geen spat veranderd en heeft zelfs autoritaire trekken gekregen. De regering bestaat meestal uit een coalitie van verschillende partijen. Zij is de uitvoerder van het voorgenomen beleid, via een zogenaamd regeerakkoord, dat meestal in ‘beton is gegoten.

In wezen zou de Tweede Kamer, waarin de volksvertegenwoordigers zitting hebben een belangrijke taak moeten vervullen. Die hebben de taak om de voorstellen van de regering, zoals wet- en regelgeving onafhankelijk te controleren en te toetsen. LET  WEL onafhankelijk dus niet gebonden!

Zo rond de jaren ‘60 en ‘70 was het nog gebruikelijk dat volksvertegenwoordigers over de stemming van een wetsvoorstel een eigen onafhankelijke mening konden ventileren. Thans wordt dit al geruime tijd niet meer geaccepteerd, door het partijbestuur. Van de volksvertegenwoordigers van een regeringspartij wordt verwacht dat zij het standpunt van de regering onvoorwaardelijk steunen. Om op een meerderheid van stemmen te kunnen rekenen is er door de partijtop een kadaverdiscipline ingevoerd. Dat de meerderheid van de volksvertegenwoordigers akkoord is gegaan met een regeerakkoord doet hier niets aan af. Immers de uitwerking van een abstract beleidsdocument kan in de uitvoering heel andere gezichtspunten opleveren!

Een volksvertegenwoordiger die zich niet wil conformeren aan de doctrine van de partijtop en een afwijkende mening ventileert kan bij de eerstvolgende verkiezingen rekenen op een lagere of zelfs een onverkiesbare plaats op de kieslijst. Met andere woorden: in dit politieke systeem ‘keurt de  slager zijn eigen vlees’. De oppositie kan hooguit een paar punten of komma’s plaatsen achter een regeringsbesluit. Gelet op hun stemgedrag staan overigens veel oppositiepartijen achter het beleid van de regering. Alleen in ethische kwesties mogen de volksvertegenwoordigers een eigen stem laten horen, zoals laatst over het voorstel inzake de “Wet Orgaandonatie.” Toen gaf het partijbestuur de volksvertegenwoordigers de vrije keuze.

Er wordt zo vaak gezegd dat democratie niet de beste vorm is, maar het minst slechtste systeem. Maar dat is verre van waar, want hoe voorkom je dat een regering ongecontroleerd zijn gang kan gaan? Dat is alleen mogelijk als de Tweede Kamer een onafhankelijke positie zou hebben, die niet gebonden is aan politiek. Als bijvoorbeeld de Tweede Kamer uit vertegenwoordigers van maatschappelijk organisaties zou bestaan, zou je al een deel van het probleem hebben opgelost!!!

De vraag is of de huidige “parlementaire dictatuur’’ in staat is zich te ontwikkelen naar een open democratie met echte volksvertegenwoordigers. Zolang de vrije markt nog als religie wordt bedreven is dit helaas een utopie. Het wordt tijd dat invloedrijke figuren in hoge maatschappelijke posities vanuit hun hart gaan spreken. Vervolgens hebben we politici nodig die het als een eer en grote verantwoordelijkheid beschouwen de gemeenschap te vertegenwoordigen. Echte staatslieden dus, onafhankelijk van economische belangen, die begrijpen dat je een gemeenschap niet alleen kunt runnen op basis van het herfinancieren van schulden en het aansturen van een star begrotingstekort. Het gaat om het uitoefenen van het rentmeesterschap in de ware zin van het woord: de planeet op een verantwoorde wijze overdragen aan de volgende generatie.

Wanneer worden kiezers zich ervan bewust dat de politiek zich als een vazal gedraagt van de markt en de bankiers! Zij zijn medeverantwoordelijk voor de huidige maatschappelijke chaos Het is tijd om wakker te worden en te realiseren dat we een eigen verantwoordelijkheid hebben.  Hoe? wordt vervolgd.

Meer informatie, ook over mogelijke oplossingen kunt u vinden in de boeken:

• • ‘Keerpunten in bewustwording’, uitgeverij Magister (ISBN 978.94.92079.25.1 papieren uitgave; ISBN 978.94.92079.26.8 e-boek) van Aad Orgelist
  • ‘Is de aarde een slavenplaneet’ (ISBN 9789461 533883, Uitgeverij Aspekt) van Aad Orgelist

In mijn vorig artikel heb ik mijn ongerustheid uitgesproken over de lobby voor nieuwe kerncentrales en gaf daarbij aan dat de doelstelling om minder CO2 uit te stoten in de EU en met name in Nederland slechts symptoombestrijding is. Immers de primaire oorzaak van alle milieuproblemen, zoals luchtvervuiling, bodemverontreiniging, vervuiling van het oppervlakte water en elektromagnetische straling, is de enorme schaalvergroting door de mondiale economie, ook wel globalisering genoemd.

Het huidige regeringsbeleid alsmede de vele eerdere kabinetten hebben allen één ding gemeen: ‘zij omarmen de globalisering en willen daar zoveel mogelijk van profiteren’.Met dit beleid wordt de aarde ‘uitgewoond‘ en ziek gemaakt. Nederland is niet voor niets, het meest vervuilde land in Europa in alle milieucategorieën!

Eén voorbeeld van ziekmakende schaalvergroting is de intensieve veehouderij. Jaarlijks worden er in Nederland 500 miljoen dieren geslacht (vijfhonderdmiljoen!!!) en tevens een groot aantal dieren op transport gesteld voor de export, vooral kalveren. Ons land heeft echter onvoldoende landbouwgrond voor het produceren van het benodigde veevoer. Een groot deel van het veevoer wordt daarom uit andere continenten geïmporteerd, o.a. uit Zuid- Amerika. Op deze manier werken wij mee aan de ontbossing van het Amazonegebied.

Nederland is daarom in grote mate verantwoordelijk voor de instandhouding van de mondiale economie en alle destructieve gevolgen ervan. Om structureel milieuproblemen aan te pakken dient de economie daarom weer een menselijke schaal te krijgen, namelijk door het creëren van een zelfverzorgende economie. Een economie op Europese schaal, ondersteund door regionale en lokale initiatieven van burgers en het midden- en kleinbedrijf. Het opzetten van coöperaties speelt hierin een belangrijke rol.

Propaganda voor bouw van nieuwe kerncentrales hoort thuis in de categorie van symptoombestrijding.  De (in)directe gevolgen van een kernramp zijn eenieder  bekend. Zelfs als kerncentrales  een gevaar voor mens en milieu zijn,  zoals in België  het geval is, blijven deze centrales toch nog operationeel. Het politieke beleid is reeds lang geleden in vicieuze cirkels terechtgekomen. Wij als samenleving zullen dit moeten doorbreken door onze stem te laten horen en eigen verantwoording te tonen. Hoe?, daar wil ik in een volgend artikel op terugkomen.

Citaten uit het boek is de aarde een slaven planeet (ISBN 9789461 533883, Uitgeverij Aspekt)

Controversiële energiepolitiek

De vondst van een aardgasbel, eind jaren vijftig,  heeft van Nederland een lui land gemaakt. De ervaring leert dat landen die over natuurlijke hulpbronnen beschikken, hun prikkels verliezen om inventief en creatief te handelen. Nederland wint jaarlijks tachtig miljard kubieke meter aardgas, waarvan de helft voor export is bestemd. Het gas levert de staat ieder jaar ongeveer tien miljard euro op. Maar deze opbrengsten zijn eindig en binnen niet al te lange tijd is deze ‘geldbron’ opgedroogd.

Maar dat is niet het ergste, het probleem is dat de aardgasopbrengsten in al die jaren niet duurzaam zijn besteed. De aardgasbaten vloeien hoofdzakelijk naar het Fonds Economische Structuurversterking, waaruit ministeries mogen putten voor projecten die gericht zijn op de verbetering van de economische structuur. In de praktijk betekent dit, dat het geld vooral gaat naar asfalt en beton, zoals de Mainport Schiphol, de Hoge Snelheidslijn en de Betuwelijn. ………..Het potverteren van ons aardgas is onverantwoord. Nederland heeft van meet af aan nagelaten duurzaam te investeren in de energiesector, waarbij de aardgasbaten aangewend hadden kunnen worden voor alternatieve vormen van energie, als vervanger van de fossiele brandstoffen.

Nederland heeft een wereldfaam in waterbouw wanneer het gaat om de verdediging van het land tegen zee- en rivierwater, maar is niet in staat gebleken om die kennis  door te ontwikkelen in waterkrachtcentrales voor opwekking van duurzame energie, zoals energieopwekking uit getijverschillen, waarbij gebruik wordt gemaakt van het verschil tussen eb en vloed. Structurele investeringen in een vloedeiland in de Noordzee, of het beter benutten van het getijdeniveau bij de Oosterscheldedam in Zeeland komen niet van de grond. De ideeën en kennis zijn er, maar de politieke moed ontbreekt om dergelijke initiatieven financieel te ondersteunen. Onder het mom van ‘economisch onhaalbaar’ struikelen de meeste innovatieve creaties in de uitvoering. Op de lange duur verdwijnt vanzelf ook de aanwezige kennis uit het land, of is inmiddels verkocht aan buitenlandse investeerders die er wel brood in zien……….….

Conservatief of kortzichtig?

Kernenergie is volgens het kabinet een belangrijke overbrugging naar een duurzame energievoorziening. Kerncentrales stoten namelijk geen CO2 uit, maken Nederland minder afhankelijk van kolen en andere fossiele brandstoffen. Daarom biedt het kabinet ruimte aan het ontwikkelen van nieuwe kerncentrales. Radioactief stralingsgevaar en kernafval worden klaarblijkelijk over het hoofd gezien. De kernramp in de kernenergiecentrale Fukushima in Japan als gevolg van een zeebeving, brengt het Nederlandse kabinet niet op andere gedachten. De verantwoordelijke minister (Kabinet Rutte 1) adviseerde een stresstest die een beter inzicht zou geven in de veiligheidsmarges. Maar de minister had beter zelf een stresstest kunnen ondergaan, want de gevolgen van een kernramp zijn desastreus voor alles wat leeft. Nog afgezien van het feit dat we de volgende generaties gedurende duizenden jaren met gevaarlijk kernafval opzadelen.

Als het zwaar gehavende gebouw van reactor 4 in de Japanse Fukushima centrale  door een nieuwe aardbeving zou instorten zijn de gevolgen even catastrofaal als de ramp in Tsjernobyl en misschien nog wel erger. Nog een keer zo’n ramp en ons voortbestaan wordt ernstig bedreigd. De huidige radioactiviteit heeft het grondwater besmet en komt nog steeds in het zeewater terecht en wordt met de stroming wereldwijd meegevoerd, met alle gevolgen van dien voor de visstand en de gezondheid van de mens. Opvallend is dat er in de media zo weinig over wordt bericht: we worden onwetend gehouden. Ook het kortetermijngeheugen laat de overheid dikwijls in de steek. Er worden  sinds enige tijd weer landbouwproducten, waaronder graan, geïmporteerd uit de Oekraïne, waar de kernramp van Tsjernobyl nog steeds zijn radioactieve sporen achterlaat.

Dichter bij huis doen zich grote problemen voor bij de berging van kernafval. In de zoutkoepel Asse, in de Duitse deelstaat Nedersaksen, zijn ruim 126.000 vaten laag- en middelradioactief afval opgeslagen. Maar die ondergrondse zoutkoepels zijn allerminst veilig, zoals altijd werd beweerd. Na 40 jaar opslag is het radioactieve afval gaan lekken. Inmiddels is de Duitse overheid begonnen met het terughalen van vaten met kernafval uit de koepels. Daarna moeten de vaten ergens definitief opgeborgen worden. Het zal een complexe operatie worden, met een nog onbekende eindbestemming…………………..

De plannen voor de bouw van nieuwe kerncentrales in Borssele, Zeeland en Noord- Groningen zijn ook nog lang niet van de baan. De plannen zijn tijdelijk in de koelkast gezet omdat door de economische crisis de vraag naar elektriciteit is gedaald. Door het opraken van het aardgas en het conservatieve overheidsbeleid……..moet men vrezen dat de initiatieven voor nieuwe kerncentrales niet definitief zijn afgeblazen. Het getuigt van kortzichtigheid om uitgerekend in Zeeland, het meest kwetsbare deel van Nederland, de optie voor een nieuwe kerncentrale open te houden………………

Meer informatie en ook over mogelijke oplossingen kunt u vinden in de boeken:

• ‘Keerpunten in bewustwording’, uitgeverij Magister (ISBN 978.94.92079.25.1 papieren uitgave; ISBN 978.94.92079.26.8 e-boek) van Aad Orgelist
• ‘Is de aarde een slavenplaneet’ (ISBN 9789461 533883, Uitgeverij Aspekt) van Aad Orgelist